Bóg bierze w posiadanie świątynię mojego życia, by we mnie stawała się Jego obecność, bym żył Jego wolą i nie żył już dla siebie. To jest proegzystencja, czyli istnienie dla - dla kogoś innego niż ja sam. Konstytucja duszpasterska o Kościele określa to pięknym sformułowaniem: "człowiek będąc jedynym na ziemi stworzeniem, którego Bóg chciał dla niego samego, nie może odnaleźć się w pełni inaczej jak tylko poprzez bezinteresowny dar z siebie, czyli posiadanie siebie w dawaniu siebie" (nr 24). Posiadanie siebie w dawaniu siebie - to jest pełna wolność. Życie konsekrowane jest drogą do pełni wolności od samego siebie. (fragment katechezy)